βοαγός

Στην αρχαιότητα, ονομασία του αρχηγού των παιδικών ομάδων. Η νομοθεσία του Λυκούργου, στην αγωγή του πολίτη, υποχρέωνε τα παιδιά να κατατάσσονται από το έβδομο έτος της ηλικίας τους σε ομάδες που ονομάζονταν βούαι.Εκτός από τη στρατολογία έφηβου αρχηγού, σε κάθε ομάδα παιδιών οριζόταν και ένας υπαρχηγός της ομάδας, το πιο φρόνιμο και ανδρείο παιδί. Ο β. λεγόταν και βονάγορ.

* * *

βοαγός, ο (Α)

βλ. βουαγός.